Hueco Tanks & Joshua Tree

Na twee weken in Colleyville en Mississippi en thé lakehouse met de familie van Chris, vertrokken we maandagochtend 15 oktober voor onze roadtrip.
De eerste week ging Donnie met ons mee, een vriend van Chris van de middelbare school die nog steeds in Dallas woont. Donnie is ook een climber dus hij wilde graag met ons mee naar de eerste stop van de roadtrip: Hueco Tanks in El Paso, Texas (op de grens met Mexico). Deze rit duurde ongeveer 10 uur, en ging eigenlijk nergens langs, alleen maar woestijn, woestijn, woestijn. En dat alles in EEN staat!
We mochten van de vader van Chris de Chevrolet Suburban lenen, een enorme bak, waarvan we de achterste zitjes eruit haalden zodat we meer ruimte hadden. We slapen namelijk achterin de Suburban, op de crashpads (de matten die we gebruiken voor het klimmen, om de val te breken). Dat past wonderbaarlijk goed, we kunnen languit liggen met alle spullen nog in de auto. Het is gewoon een enorme bak haha.

Hueco Tanks is een state park in El Paso, en bestaat uit een paar grote bergen middenin de Texaanse woestijn. Er groeien wat struiken en bomen, en de rotsen hebben enorme ' hueco's '. Hueco's zijn een soort kleine uithollingen in de rotsen waarin bij regen water blijft staan (vandaar ook dat er planten en dieren kunnen leven). Mede hierdoor was Hueco Tanks ook een plek waar eeuwenlang mensen konden overleven. Het was een erg bekende Indianenoord, wat je nog steeds terug kunt zien in de wandtekeningen op de rotsen, door de Indianen gemaakt. Pretty cool.
Vlakbij Hueco Tanks was een campground speciaal voor klimmers, waar we drie nachten zijn verbleven. Er was verder helemaal niemand; alleen de eigenaar, die ook in zijn auto sliep. Er was dan ook niet echt iets. Heel veel woestijn waar we onze auto mochten neerzetten en Donnie zijn tentje. Er stonden een paar picknicktafels verspreid over het stuk land, en die gebruikten we voor ons kampeerkookstel. Donnie hield van koken (jee!) en dus hadden we elke ochtend koffie, eieren en spek, en 's avonds een burger of speklappen met wat groenten. Not too shabby! Helaas waren er geen wc's (duh) dus hier was vooral ik erg dankbaar voor de paar struikjes die nog wat dekking geven daar.

De eigenaar van de campground kwam ons de eerste avond al waarschuwen dat we alles goed dicht moeten houden, omdat er bijzonder veel tarantula's en slangen waren. Coyote's konden we de hele nacht door horen, maar zodra ze bij ons kwamen en we wat tegen elkaar zeiden hoorde we ze wegrennen. Ze zijn erg mensenschuw.
's Avonds in Hueco Tanks zaten we heerlijk om ons zelfgemaakt kampvuurtje, onder een ongelooflijke sterrenhemel. In het midden van de woestijn heb je totaal geen licht van steden, en dus kun je zooooveel zien, zelfs de melkweg! De zonsondergang was ook elke dag ongelooflijk mooi.
Het was gedurende de dagen erg warm in de zon. We klommen dan ook voornamelijk in de schaduw. De zon was geweldig voor de fantastische solar shower die Chris speciaal voor mij had gekocht: die lag de hele dag op het dak van de suburban in de zon te branden en dan had ik 's avonds een heerlijk warme douche (naast de auto midden in de woestijn, haha). --Helaas werkt dit niet meer nu het 18 graden en bewolkt is, lol--


Na Hueco Tanks besloten we 's nachts (donderdag op vrijdag), met Donnie nog steeds, dus we konden fijn om de beurt slapen, naar Joshua Tree te rijden. Joshua Tree is een National Park dat op twee uur rijden van LA ligt, in California dus. Ook dit was weer een flinke rit: zo'n 11 uur deden we erover. Ook voor deze rit geld: er was helemaal niks, alleen maar woestijn, woestijn, woestijn. Oja, en Phoenix (de hoofdstad van Arizona). Joshua Tree klinkt erg tropisch maar dit bleek erg misleidend. Het is gewoon meer woestijn, maar hoog in de bergen, met een enorme hoeveelheid cactussen. Niks geen bomen, gewoon kale cactussen. Het was ook weer snikheet overdag. We werden vooraf al gewaarschuwd dat als we van plan waren in Joshua Tree te kamperen, we vooral VEEL water in moesten slaan. Dat hebben we gedaan; we hadden twee enorme containers en hebben er toen bij de ingang van het park nog maar eentje bij gekocht. Uiteindelijk bleken we maar net genoeg te hebben!

Persoonlijk vond ik Joshua Tree niet zo geweldig. De rotsen staken geweldig mooi af tegen het saaie landschap, dat wel, en we hebben het er hartstikke gezellig gehad, maar dit is niet een plek waar ik nog eens heen hoef. Ook hier waren weer veel tarantula's, slangen, en dit keer ook bobcats (weet niet wat dat in het Nederlands is..). While I'm on thé subject: er is een enorme hoeveelheid aan dode dieren langs de wegen in de VS. Je word er echt verdrietig van. Veel herten, veel armadillo's, coyotes, eekhoorntjes…. Bleh. Een keer stonden we stil voor een stoplicht, keek ik naast me, ligt er op nog geen meter van de auto een enorm dood hert met een geknakte nek en miljoenen insecten over hem heen. Niet om vrolijk van te worden. Maarja, zo gaan die dingen.
Where was I. In Joshua Tree hebben we een leuk stel ontmoet, uit LA, die daar een weekendje waren klimmen. Sylvie en Aaron. Contactgegevens uitgewisseld en later hebben we Sylvie opgezocht in LA.
Over LA en de rest meer in de volgende blog :-)