San Francisco, Berkeley, San Jose (California)

SF

Die eerste dag kwamen we aan in SF om een uur of 4. We wilden niet echt met de auto de stad in, en we wilden ook niet betalen voor accommodatie. Gelukkig hadden we een goede oplossing: ze hebben in de buurt van SF park & ride: je parkeert je auto voor een dollar per dag in een suburb, en rijdt dan met de trein naar SF. We kwamen pas laat aan in SF, toen het al donker werd. We zijn langs alle pieren gelopen en een beetje de buurt verkend, toen weer teruggegaan naar de auto. Toen bleek dat we niet mochten slapen op de parkeerplaats, dus zijn we naar een reststop langs de snelweg gereden, waar dat gelukkig wel mocht. En bij reststops hebben ze altijd wc's, altijd fijn. De volgende ochtend zijn we vroeg naar SF gereden. Ik wilde een Alcatraz tour doen, die gevangenis op het eiland, maar toen ik daar aankwam bleek alles volgeboekt, helaas. Chris en ik hadden afgesproken elkaar 's avonds weer te ontmoeten op het metrostation, dus ik had plots de hele dag vrij. Superleuke dag gehad, dat wel. Eerst een uur alles gelezen wat er te lezen viel bij de pier van de Alcatraz-boten. Een heel museum op zich, en gratis. Daarna naar pier 39 en Fisherman's warf gelopen, waar ik foto's kon maken van Alcatraz. Is het toch een beetje alsof ik er ben geweest.
San Francisco is echt een topstad. Alles is op loopafstand in het centrum. En ze hebben natuurlijk de cable-carts. Ik ben vanaf Fisherman's warf omhoog gelopen naar het hoogste punt van het centrum, wat flink wat energie kostte. Van daaraf naar beneden gereden met een cable-cart, dat moest ik natuurlijk gedaan hebben. Een beetje rondgelopen in de stad, en voor je het weet is het alweer donker. Chris en ik ontmoetten elkaar weer bij het metrostation. We hadden allebei honger en waren op zoek naar iets goedkoops. Er was een Taco bell, wat zo ongeveer het goedkoopste is wat je kan eten qua fastfood: taco's voor een dollar. Tenminste, in Texas. We stonden voor de Taco bell en zagen dat de taco's daar 1,89 waren per stuk. We waren een tijdje aan het overleggen en besloten toen dat we beter terug konden naar de auto, en gewoon iets koken wat we nog hadden. We liepen naar de crosswalk en er kwam een man naar ons toe: hij had ons horen praten en dacht blijkbaar agossie, arme mensen. Hij gaf ons tien dollar en zei "you guys get yourselves a nice meal". Ik was nog flabbergasted, Chris wist gelukkig nog 'Ah you sure? Thanks man' uit te brengen, maar hij liep al snel weg. We voelden ons nogal opgelaten omdat er op dat punt van de straat (bij de metro) echt een stuk of 6 homeless people zaten die bedelden. We hebben twee taco's gekocht en de rest aan de homeless guys gegeven. Iedereen blij. Maar toch weer even een bewijs van de ongelooflijke generousity en vriendelijkheid van de Amerikanen.

Toen we bij de metro stonden te wachten kregen we een belletje van een vriend van een vriend van Chris: Tanner en Roxy, een stel dat Mo (de huisgenoot van Chris) had ontmoet op een muziekfestival vorig jaar. Hij had gevraagd of we misschien bij ze langs konden komen en kennis maken, omdat zij in Berkeley wonen (naast SF). We hadden er niks meer van gehoord dus dachten we dat het niet kon. Het bleek dat ze die avond terug waren gekomen uit Hawaii, en toen pas het bericht hadden gelezen. Ze zeiden dat we uiteraard langs mochten komen, en een douche nemen (jeej!!! het was toen voor mij al een week sinds de laatste douche in LA). Ze moesten werken en van alles doen in SF tot een uur of 10 's avonds, maar daarna waren we welkom. We zijn toen dus naar Berkeley gereden. Ze waren allebei suuuuperaardig. Ook reizigers. Ze hadden in dezelfde tijd als wij, drie maanden in Cambodja doorgebracht, als volunteers in een school. Toeval! We hadden veel reisverhalen om uit te wisselen, en na een heerlijke heerlijke heerlijke douche, doken Chris en ik weer in de auto (gratis parkeerplek!) om een paar uurtjes te slapen. De volgende dag hebben we een beetje rondgekeken bij de University of California Berkeley. (Mam en pap; dit is waar toen dat uitwisselingsprogramma was met de UvA, wat uiteindelijk te duur bleek). Geweldige universiteit. De rest van de dag hebben we een beetje geklommen bij de Indian Rock in Berkeley, een rockformatie midden in de stad. Erg leuk. Weer een bewijs van de vriendelijkheid van de Amerikanen: ik moest op een gegeven moment nodig plassen, en er was niks te bekennen. Ik vroeg een voorbijganger of ze wist waar een wc in de buurt was. Ze bleek op tien minuutjes lopen van die plek te wonen, en ik mocht die van haar wel even gebruiken. Dus ik ben met haar mee naar huis gegaan, de wc gebruikt, nog even gekletst, en weer teruggelopen. Ze gaf me haar business card (dat doen alle Amerikanen, ze geven je nadat je even met ze hebt gepraat hun telefoonnummer en emailadres) met de mededeling dat als we een slaapplek of wat dan ook nodig hebben, we maar moesten bellen. Zo vreselijk aardig en gastvrij.
Vanaf Indian Rock hadden we overigens een prachtig uitzicht over San Francisco en de GOlden gate bridge (die rode), zie foto's op facebook.

Na onze dag in Berkeley zijn we naar Heath gereden, in San Jose: een vriend van Chris van de middelbare school. Hier mochten we heerlijk een nacht op zijn bank slapen, en once again, heerlijk douchen. Ongelooflijk hoezeer je een douche gaat waarderen als je in een auto leeft… Heath had twee heel lieve honden en wifi, dus we konden heerlijk relaxen en een beetje kletsen en wat dingen op internet doen. De volgende dag hebben we heel rustig aan gedaan, een fijn ontbijt gehad, en meer relaxen. Lekker om even in een huis te zitten met alle gemakken daar. 's Avonds zijn we om 5 uur weggegaan, op weg naar Yosemite. We hadden gehoord van een campground in Yosemite waar de overnachting maar 5 dollar per nacht was, maar je moest er vroeg komen omdat alle climbers daar kamperen. Ze raadden op internet aan om er rond een uur of 3 's nachts in de rij te gaan staan. We hebben toen die avond eerst inkopen gedaan bij de Walmart. Die hebben altijd een enorme parking lot, waar we lekker hebben gekookt, wat geslapen, en vervolgens om 12 uur zijn we opgestaan (na twee uur slaap) om naar Yosemite te rijden. Oh, en ik had nog even voor 19 dollar een warme winterjas gekocht: het bleek in Yosemite al te vriezen, waarop ik dus echt niet was voorbereid. Meer over Yosemite in de volgende blog :)